บาร์บารา คลัมพ์ หัวหน้าผู้เขียนร่วมกล่าวว่าการเรียนรู้ทางสังคมเป็นพื้นฐานของวัฒนธรรมในภูมิภาคที่แตกต่างกัน และสัตว์บางชนิด เช่น บิชอพและนก ดูเหมือนจะเรียนรู้ทางสังคม “เด็กเป็นผู้เชี่ยวชาญการเรียนรู้ทางสังคม ตั้งแต่อายุยังน้อย พวกเขาลอกเลียนทักษะจากเด็กและผู้ใหญ่คนอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับมนุษย์แล้ว มีตัวอย่างสัตว์ที่เรียนรู้จากกันและกันเพียงไม่กี่ตัวอย่าง” คลัมป์กล่าว

“การแสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมการไล่อาหารไม่ได้เกิดจากพันธุกรรมเป็นสิ่งที่ท้าทาย” คลัมป์กล่าว

อย่างไรก็ตาม เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา Richard Major ได้แชร์วิดีโอกับผู้เขียนอาวุโส Lucy Aplin โดยแสดงนกกระตั้วหงอนกำมะถันกำลังเปิดถังขยะแบบปิด นกกระตั้วใช้จงอยปากและเท้ายกฝาที่มีน้ำหนักมาก แล้วสับไปด้านข้างเพื่อพลิกกลับ เพื่อให้ได้อาหารที่เหลือมากมายเป็นรางวัล

Aplin ซึ่งขณะนั้นทำการค้นคว้าที่มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดและได้ย้ายไปอยู่ที่สถาบัน Max Planck Institute of Animal Behavior ในเยอรมนี และ Klump ก็รู้สึกทึ่งกับวิดีโอดังกล่าว

"มันน่าตื่นเต้นมากที่ได้สังเกตเห็นวิธีที่แยบยลและสร้างสรรค์ในการเข้าถึงแหล่งอาหาร เรารู้ทันทีว่าเราต้องศึกษาพฤติกรรมการหาอาหารที่ไม่เหมือนใครนี้อย่างเป็นระบบ" Klump กล่าว

เมเจอร์ หัวหน้านักวิทยาศาสตร์วิจัยอาวุโสแห่งสถาบันวิจัยพิพิธภัณฑ์ออสเตรเลีย ใช้เวลากว่า 20 ปีในการศึกษาสายพันธุ์นกในออสเตรเลีย เช่น นกขนาดเล็กที่มีเสียงดัง ไอบิส "บิน-ไก่" และนกกระตั้วฉาวโฉ่

“เช่นเดียวกับนกในออสเตรเลียอื่นๆ นกกระตั้วหงอนกำมะถันจะดังและก้าวร้าว และมักจะทำตัวเหมือนฝูงกาลาห์ แต่พวกมันก็ฉลาดอย่างเหลือเชื่อ ดื้อรั้น และปรับตัวเข้ากับมนุษย์ได้อย่างยอดเยี่ยม” เมเจอร์กล่าว

John Martin นักวิทยาศาสตร์ด้านการวิจัยที่ Taronga Conservation Society ซึ่งเคยร่วมงานกับ Major ในโครงการนกในเมืองหลายแห่ง อธิบายว่าการวิจัยดำเนินไปอย่างไร “ถังขยะของออสเตรเลียมีการออกแบบที่เหมือนกันทั่วประเทศ และนกกระตั้วหงอนกำมะถันนั้นพบได้ทั่วไปทั่วทั้งชายฝั่งตะวันออก สิ่งแรกที่เราต้องการค้นหาคือว่านกกระตั้วเปิดถังขยะทุกแห่งหรือไม่”

"ในปี 2018 เราได้เปิดตัวแบบสำรวจออนไลน์ในพื้นที่ต่างๆ ทั่วซิดนีย์และออสเตรเลีย โดยมีคำถามเช่น "คุณมาจากพื้นที่ใด คุณเคยเห็นพฤติกรรมนี้มาก่อนหรือไม่ และถ้าเคย เมื่อไหร่" การสำรวจดำเนินไปเป็นเวลาสองปีและช่วยให้เราทราบได้ว่าพฤติกรรมดังกล่าวแพร่กระจายไปยังนกกระตั้วตัวอื่นๆ ในซิดนีย์อย่างไร ที่สำคัญ เราจะดำเนินการสำรวจนี้ต่อในปี 2564" มาร์ตินกล่าว

ภายในสิ้นปี 2019 ผู้อยู่อาศัยจาก 44 พื้นที่ได้สังเกตเห็นพฤติกรรมการเปิดถังขยะ แสดงให้เห็นว่าได้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วและกว้างขวาง การวิเคราะห์เพิ่มเติมจากผลการสำรวจพบว่าพฤติกรรมดังกล่าวไปถึงเขตใกล้เคียงได้เร็วกว่าเขตที่อยู่ห่างไกลออกไป ซึ่งบ่งชี้ว่าพฤติกรรมใหม่ไม่ได้ปรากฏขึ้นแบบสุ่มทั่วซิดนีย์

"ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าสัตว์เหล่านี้เรียนรู้พฤติกรรมจากนกกระตั้วตัวอื่นในบริเวณใกล้เคียงจริงๆ" คลัมป์กล่าว

นักวิจัยยังได้ทำเครื่องหมายนกกระตั้วประมาณ 500 ตัวด้วยจุดสีเล็ก ๆ ที่จุดร้อนที่เลือกสามจุดเพื่อให้สามารถระบุนกแต่ละตัวได้ทำให้นักวิจัยสามารถสังเกตได้ว่านกตัวใดสามารถเปิดถังขยะได้ ปรากฎว่ามีเพียงสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่สามารถทำได้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย ที่เหลือก็รอจนกว่า “ผู้บุกเบิก” จะเปิดถังขยะแล้วช่วยเหลือตัวเอง

อย่างไรก็ตาม มีข้อยกเว้นประการหนึ่งคือ ในช่วงปลายปี 2018 นกกระตั้วตัวหนึ่งทางตอนเหนือของซิดนีย์ได้คิดค้นเทคนิคการไล่แมลงขึ้นใหม่ นกในเขตพื้นที่ใกล้เคียงก็ลอกเลียนพฤติกรรม

“เราสังเกตว่านกไม่ได้เปิดถังขยะในลักษณะเดียวกัน แต่ใช้เทคนิคการเปิดที่แตกต่างกันในเขตชานเมืองต่างๆ ซึ่งบ่งบอกว่าพฤติกรรมนั้นเรียนรู้ได้จากการสังเกตผู้อื่น” คลัมป์กล่าว

นักวิทยาศาสตร์ตีความผลลัพธ์ว่าเป็นการเกิดขึ้นของวัฒนธรรมย่อยในระดับภูมิภาค

นักวิทยาศาสตร์หวังว่าการค้นพบของพวกเขาจะสร้างความเข้าใจที่กว้างขึ้นเกี่ยวกับสัตว์ที่มีชีวิตในเมือง

“จากการศึกษาพฤติกรรมนี้ด้วยความช่วยเหลือจากคนในท้องถิ่น เรากำลังค้นพบวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์และซับซ้อนของนกในละแวกบ้าน” Klump กล่าว

มาร์ตินกล่าวว่าชาวซิดนีย์และชาวออสเตรเลียสามารถช่วยเหลือการวิจัยต่อไปได้โดยเข้าร่วมใน Bin-Opening Survey และโครงการวิทยาศาสตร์พลเมือง Big City Birds โปรแกรมวิทยาศาสตร์พลเมืองสามารถเข้าถึงได้ที่ลิงค์เหล่านี้: Bin-Opening Survey; นกเมืองใหญ่สล็อตออนไลน์ 918kiss