สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา คนไทยส่วนใหญ่ต่างก็เศร้าสลดกับโศกนาฏกรรมคนไทยฆ่ากันเองเพียงเพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองของคนไม่กี่คน ที่ผ่านมา ผมเองแม้มีความเห็นทางการเมืองที่ชัดเจน แต่พยายามระมัดระวังในการแสดงความเห็นทางการเมืองในเว็บไซต์แห่งนี้เสมอมา ยกเว้นหากมีคนถามหรือเหน็บแนมในเว็บบอร์ด ก็ใช้สิทธิชี้แจงทุกครั้ง โดยพยายามเน้นการใช้เหตุผลมากกว่าการใช้อารมณ์มาโดยตลอด แต่เมื่อสังคมไทยของเราได้เปลี่ยนแปลงจากประเทศที่รักสงบ กลายเป็นประเทศที่ใช้ความรุนแรงเข้าห้ำหั่นซึ่งกันและกันอย่างเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมจึงกลับมาทบทวนพิจารณาและพบว่า ประเทศไทยได้มาถึงทางแยกสำคัญแล้ว

ผมเคยเขียนหยิบยกปรากฏการณ์ พลูโตเข้าราศีมกร ตั้งแต่ ม.ค. 2551 ในเว็บบอร์ด (http://www.horauranian.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&Category=horauraniancom&thispage=1&No=271114) รวมถึงเขียนบทความเรื่อง พลูโตในยุคสมัยต่างๆ  (http://www.horauranian.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538705618&Ntype=2) เมื่อ ก.ย. 2551 ประเด็นสำคัญอย่างหนึ่งที่ผมเคยเขียนไว้แต่ไม่ได้ขยายความมากนัก คือ เมื่อครั้งที่ดาวพลูโตได้โคจรเข้าราศีมกรรอบที่แล้ว แผ่นดินไทยในขณะนั้นได้เกิดความแตกแยก ขาดความสามัคคี อย่างหนัก จนกระทั่งเมื่อพลูโตเข้าเล็งลัคนาท้องถิ่นกรุงเทพ (9 กรกฎ 24 ในกระทู้ ม.ค. 51 ตอนนั้นผมพิมพ์ผิดไปเป็น 9 มกร 27) ในปี 2309-2310 อาณาจักรอยุธยาก็เสียกรุงครั้งที่ 2 จนไม่อาจสถาปนากลับมาได้อีก

มารอบนี้ ดาวพลูโตได้โคจรเข้าราศีมกรอีกครั้งและจะเล็งเมอริเดียนท้องถิ่นกรุงเทพในปี 2555-2556 ด้วยสถานการณ์ขณะนี้สุ่มเสี่ยงอย่างมากที่แผ่นดินไทยจะต้องเผชิญกลียุคอีกครั้งหากคนไทยยังคงแตกความสามัคคีและห้ำหั่นอย่างเอาเป็นเอาตายอย่างทุกวันนี้

เมื่อสองสัปดาห์ก่อน มีคนถามผมว่า สถานการณ์ตึงเครียดจะจบอย่างไร ผมตอบไปว่า ผมไม่แน่ใจ แต่เชื่อว่า หากคนบางคนยังต้องการชัยชนะให้ตนเองและกลับมามีอำนาจวาสนาอย่างแต่ก่อน เขาคงจะดำเนินการให้สังคมไทยเกิดการนองเลือดขึ้น เกิดจลาจล กระทั่งรัฐ (ไม่ใช่รัฐบาล แต่หมายถึง รัฐไทย) ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ เกิดอนาธิปไตย คล้ายกับพฤษภาทมิฬ จนกระทั่งฟ้าต้องลงมาเป็นคนกลาง นิรโทษกรรมทุกคน รีเซ็ตประเทศไทยกลับไปเมื่อสามสี่ปีก่อน ตอนนั้นผมไม่คิดว่า สถานการณ์นี้จะเกิดขึ้นมาได้ แต่วันนี้ ผมตระหนักแล้วว่า บ้านเมืองของเราใกล้สถานการณ์นั้นเข้าไปทุกที เพียงแต่ผมไม่เชื่อว่า จะเหลือคนกลางให้ไกล่เกลี่ยได้ เพราะการต่อสู้ทางการเมืองในช่วงสามสี่ปีที่ผ่านมาสร้างความแตกแยกในบ้านเมืองของเรา จนไม่เหลือคนกลางอีกแล้ว ขณะนี้ ผมคิดว่า แม้กระทั่งอดีตนายกฯผู้หนีคดีอยู่ต่างประเทศก็ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้อีกต่อไป เพราะเขาได้ปลุกเอากลุ่มซ้ายจัดหัวรุนแรงที่ไม่ได้เชื่อฟังผู้ใดขึ้นมาในสังคมไทยแล้ว

ผลจากการเสียชีวิตทั้งทหารและพลเรือนเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ไม่ได้ทำให้สถานการณ์บ้านเมืองของเราดีขึ้นแต่ประการใดเลย ฝ่าย นปช. ดูเหมือนว่าจะคิดว่าตนเองกำลังได้ชัยชนะ บางส่วนกำลังโกรธแค้นที่มีผู้ชุมนุมเสียชีวิต ฝ่ายรัฐบาลก็ตกอยู่สภาพเพลี่ยงพล้ำเพราะเมื่อมีผู้เสียชีวิตไม่ว่าจะเกิดจากปากกระบอกปืนของใคร ก็ย่อมถูกโจมตีทางการเมืองอย่างหนักแน่นอน ฝ่ายทหารที่ต้องสูญเสียชีวิตทั้งนายทหารและพลทหารผู้กล้าก็คงเกิดผลกระทบภายในอย่างมาก อย่าได้ประเมินทหารต่ำเกินไป การถูกลอบยิงที่เชื่อว่าเป็นการชี้เป้าคงไม่ยุติง่ายดายนัก นอกจากนี้ เบื้องหลังการต่อสู้ของผู้คน นักการเมืองบางกลุ่มผู้ซึ่งได้ประโยชน์ทุกครั้งไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นไร ก็กำลังประเมินอยู่ว่าจะทำอย่างไรเพื่อให้ได้ประโยชน์ทางการเมืองสูงสุดจากเหตุการณ์นี้ ฝ่ายพันธมิตรฯที่เฝ้ามองสถานการณ์อยู่ ก็กำลังประเมินสถานการณ์ว่าจะเริ่มออกมาเคลื่อนไหวเมื่อไหร่ อย่างไร ฝ่ายประชาชนที่ไม่เห็นด้วยกับความวุ่นวายและความรุนแรงก็พยายามรวมตัวกันแสดงความเห็นผ่านสื่อดิจิตอลต่างๆ แต่ยังขาดพลังเพราะไม่มีการจัดตั้งอย่างเป็นระบบ รวมถึงการแสดงความเห็นในที่สาธารณะหลายครั้งก็ถูกข่มขู่หรือทำร้ายจากผู้ไม่เห็นด้วยอีกต่างหาก

วันนี้ กลุ่มซ้ายจัดหัวรุนแรงได้ถูกปลุกขึ้นมาแล้ว ใครจะรับประกันได้ว่า กลุ่มขวาจัดหัวรุนแรงจะไม่เกิดขึ้น หากบ้านเมืองยังหาทางออกไม่ได้

เมื่อดูดวงอมาวสี 14 เม.ย. ลัคนากุมกับโพไซดอน ทำให้เกิดแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ว่า สังคมไทยจะเกิดสติขึ้น และพยายามใช้ปัญญาช่วยหาทางออกอย่างสันติ ผมจึงคิดว่าในฐานะคนไทยคนหนึ่งควรที่จะแสดงความเห็นผ่านเว็บไซต์ที่ตนเองเป็นผู้ดูแล เผื่อจะช่วยให้สถานการณ์บ้านเมืองของเรานี้ดีขึ้นมาบ้าง

ผมได้ยิน แกนนำ นปช. ประกาศว่า จะไม่มีการเจรจาอีกต่อไป รัฐบาลต้องยุบสภาทันทีเท่านั้น ฟังแล้วผมก็เป็นห่วงเพราะว่าตามทฤษฎีการเจรจาต่อรองนั้น การเจรจาจะสำเร็จไม่ได้ หากคู่เจรจาเอาแต่แสดงจุดยืน (Stand Point) การเจรจาระหว่างรัฐบาลกับแกนนำ นปช.เมื่อสองสัปดาห์ก่อนนั้นไม่เรียกว่าการเจรจา แต่คือการเผชิญหน้า (Confrontation) เพราะ นปช.มีจุดยืนเดียวคือยุบสภาทันทีหรือภายใน 15 วัน เท่าที่ผมเรียนมาจากทฤษฏีการเจรจาต่อรองที่ทางฮาร์วาร์ดได้สังเคราะห์ขึ้นจากเหตุการณ์จริงในวิกฤติการณ์คิวบาสมัย JFK นั่นคือ การเจรจาต้องมุ่งเน้นให้เกิด Win-Win ทั้งสองฝ่าย เริ่มต้นด้วยการที่ทั้งสองฝ่ายยึดที่ผลประโยชน์ที่ต้องการ (Interests) ไม่ใช่จุดยืน (Stand Points) แล้วพยายามสร้างทางออกที่เป็นไปได้ออกมาให้มากที่สุด จากนั้นจึงพูดคุยกันเพื่อนำไปสู่ทางออกที่ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย ผมเข้าใจว่า สิ่งที่ นปช.ต้องการ (Interests) คือ ต้องการให้ประเทศไทยเป็นประชาธิปไตย ไม่มีสองมาตรฐาน ขจัดความเหลื่อมล้ำทางชนชั้น ส่วนจุดยืนคือ ยุบสภาทันที (ประเด็นว่ายุบสภาแล้วแก้ปัญหาสองมาตรฐานกับความเหลื่อมล้ำทางชนชั้นอย่างไรนั้น ผมยังไม่เข้าใจ คงต้องทำความเข้าใจเพิ่มเติม) ส่วนสิ่งที่รัฐบาลต้องการ (Interests) คือ ต้องการให้การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจเป็นไปอย่างต่อเนื่องจึงอยากให้ พรบ.งบประมาณผ่านสภาฯไปก่อน อยากให้การเลือกตั้งเกิดขึ้นแบบที่ใครก็สามารถไปหาเสียงอย่างสันติได้ในทุกพื้นที่ และแก้ไขรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นกติกากลางให้เป็นไปตามเสียงส่วนใหญ่ของคนในประเทศก่อน และได้เปลี่ยนจุดยืนจากต้องการอยู่จนครบวาระมาเป็นสามารถยุบสภาก่อนกำหนดได้

พอเกิดการสูญเสียชีวิตเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา การเจรจาคงยุ่งยากขึ้น เพราะประโยชน์ที่แต่ละฝ่ายต้องการย่อมเพิ่มขึ้น แต่ก็ยังมีความเป็นไปได้อยู่ หากมุ่งหวังให้เกิดทางออกจริงๆ เช่นแทนที่จะมุ่งเน้นที่จุดยืนว่าต้องยุบสภาทันทีสถานเดียว (ซึ่งผมสงสัยเหลือเกินว่า หากยุบสภาตอนนี้ การหาเสียงจะเป็นอย่างไร ผู้สมัคร ส.ส.ต้องพกอาวุธติดตัวหรือไม่ และจะเกิดการฆ่ากันตายระหว่างหาเสียงอีกเท่าไร เพราะตอนนี้กฎหมายแทบไม่มีความหมายไปแล้ว แกนนำ นปช.เองก็ไม่สามารถควบคุมผู้สนับสนุนฝ่ายตนเองให้อยู่ในภาวะสงบ สันติได้) ลองกลับมาที่ Interest หรือไม่ เช่น ผู้เสียชีวิตทุกคนต้องมีการสอบสวนโดยคนกลางและนำไปสู่การเอาผิดตามกฎหมาย (ไม่ใช่นอกกฎหมาย) ฯลฯ เมื่อทราบ Interest แล้ว การสร้างสรรค์ทางออกย่อมทำได้ง่ายขึ้น และจะนำไปสู่ทางออกที่เห็นตรงกันซึ่งจะทำให้ความสงบสันติกลับมาสู่สังคมไทย

พรที่ผมหวังไว้ในเทศกาลสงกรานต์ปีนี้ ก็คือ ขอให้สังคมไทยสามารถแก้วิกฤติการเมืองครั้งนี้ ผ่านทางแยกนี้ไปด้วยการเจรจา อย่างสงบ สันติ นำไปสู่ความสามัคคีของคนในชาติ รักษาบ้านเมืองให้อยู่ในระบบนิติรัฐ ไม่ถลำไปสู่ภาวะอนาธิปไตย จนกระทั่งเกิดกลียุคอย่างเมื่อครั้งเสียกรุงฯครั้งที่สองเลย