งานที่ตีพิมพ์ในเดือนนี้ในธรณีวิทยาเสริมงานวิจัยที่มีอยู่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์อุทกวิทยาของดาวอังคารโดยการทำแผนที่แนวสันเขา (แม่น้ำ) โบราณซึ่งโดยพื้นฐานแล้วเป็นส่วนผกผันของก้นแม่น้ำ "ถ้าคุณมีช่องแม่น้ำ นั่นคือส่วนการกัดเซาะของแม่น้ำ ดังนั้นตามคำนิยามแล้ว ไม่มีแหล่งเงินฝากให้คุณศึกษา" เจย์ ดิกสัน หัวหน้าผู้เขียนรายงานกล่าว "คุณมีแม่น้ำที่กัดเซาะหิน แล้วหินเหล่านั้นไปอยู่ที่ไหน? สันเขาเหล่านี้เป็นอีกครึ่งหนึ่งของปริศนา" การใช้ภาพโมเสค แทนที่จะใช้ภาพที่แปลเป็นภาษาท้องถิ่น ให้นักวิจัยไขปริศนานั้นในระดับโลก

ดาวอังคารเคยเป็นโลกที่เปียกชื้น โดยหลักฐานจากบันทึกหินของทะเลสาบ แม่น้ำ และธารน้ำแข็ง แนวสันแม่น้ำก่อตัวขึ้นเมื่อ 4 ถึง 3 พันล้านปีก่อน เมื่อแม่น้ำขนาดใหญ่ที่ราบเรียบได้สะสมตะกอนในช่องทางของมัน ระบบที่คล้ายกันในปัจจุบันสามารถพบได้ในสถานที่ต่างๆ เช่น ยูทาห์ตอนใต้และหุบเขามรณะในสหรัฐอเมริกา และทะเลทรายอาตากามาในชิลี เมื่อเวลาผ่านไป ตะกอนจะก่อตัวขึ้นในช่อง เมื่อน้ำแห้ง สันเขาเหล่านั้นก็เป็นเพียงแม่น้ำบางสายที่เหลืออยู่

สันเขามีอยู่เฉพาะในซีกโลกใต้ ซึ่งมีภูมิประเทศที่เก่าแก่และขรุขระที่สุดของดาวอังคารบางส่วน แต่รูปแบบนี้น่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ในการอนุรักษ์ "สันเขาเหล่านี้อาจเคยอยู่ทั่วทั้งโลก แต่กระบวนการต่อมาได้ฝังหรือกัดเซาะมันออกไป" ดิกสันกล่าว "ซีกโลกเหนือราบเรียบมาก เพราะมันโผล่ขึ้นมาใหม่ โดยหลักมาจากลาวาไหล" นอกจากนี้ พื้นที่สูงทางตอนใต้ยังเป็น "พื้นผิวที่แบนราบบางส่วนในระบบสุริยะ" วูดวาร์ด ฟิสเชอร์ ผู้ซึ่งเกี่ยวข้องกับงานนี้กล่าว ความเรียบเป็นพิเศษนั้นสร้างขึ้นเพื่อการสะสมของตะกอนที่ดี ทำให้สามารถสร้างบันทึกที่กำลังศึกษาอยู่ในปัจจุบัน

ไม่ว่าภูมิภาคใดจะมีแนวร่องน้ำหรือไม่ก็ตาม เป็นการสังเกตพื้นฐานที่ไม่สามารถทำได้จนกว่าจะประกอบภาพที่มีความละเอียดสูงของพื้นผิวดาวเคราะห์ 8 ล้านล้านพิกเซลแต่ละพิกเซลแสดงถึง 5 ถึง 6 ตารางเมตร และความครอบคลุมเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์ ต้องขอบคุณ "วิศวกรรมที่งดงาม" ของกล้องบริบทของ NASA ที่ช่วยให้ทำงานอย่างต่อเนื่องมานานกว่าทศวรรษ ความพยายามก่อนหน้านี้ในการทำแผนที่แนวสันเขาเหล่านี้ได้รับการตีพิมพ์ในปี 2550 โดยรีเบคก้า วิลเลียมส์ ผู้ร่วมเขียนงานวิจัยชิ้นใหม่นี้ แต่งานนั้นถูกจำกัดด้วยความครอบคลุมและคุณภาพของภาพ

"รายการแรกของร่องน้ำไหลโดยใช้ภาพขนาดเมตรดำเนินการกับข้อมูลที่ได้รับระหว่างปี 2540 ถึง 2549" วิลเลียมส์กล่าว "แถบภาพเหล่านี้สุ่มตัวอย่างดาวเคราะห์และให้ภาพสแนปชอตที่ยั่วเย้าของพื้นผิว แต่มีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับร่องน้ำที่หายไปในช่องว่างข้อมูล"

ความละเอียดและความครอบคลุมของพื้นผิวของดาวอังคารในภาพโมเสคได้ขจัดความไม่แน่นอนของทีมส่วนใหญ่ อุดช่องว่างและให้บริบทสำหรับคุณลักษณะต่างๆ โมเสกช่วยให้นักวิจัยสามารถสำรวจคำถามในระดับโลก แทนที่จะจำกัดเฉพาะการศึกษาที่หยาบกว่า การศึกษาเฉพาะที่ และการคาดการณ์ผลลัพธ์ไปยังทั้งซีกโลก งานวิจัยก่อนหน้านี้มากมายเกี่ยวกับอุทกวิทยาของดาวอังคารจำกัดอยู่ที่หลุมอุกกาบาตหรือระบบเดียว ซึ่งทราบทั้งแหล่งที่มาของตะกอนและปลายทาง มีประโยชน์ แต่บริบทที่มากขึ้นจะดีกว่า เพื่อที่จะเข้าใจประวัติศาสตร์สิ่งแวดล้อมของดาวเคราะห์จริงๆ และเพื่อให้แน่ใจมากขึ้นว่าคุณลักษณะแต่ละอย่างก่อตัวขึ้นอย่างไร

นอกจากการระบุแนวร่องน้ำใหม่ 18 แห่งแล้ว การใช้ภาพโมเสคยังช่วยให้ทีมตรวจสอบคุณสมบัติที่เคยถูกระบุว่าเป็นแนวร่องน้ำได้อีกครั้ง เมื่อตรวจสอบอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว บางแห่งไม่ได้ก่อตัวขึ้นจากแม่น้ำ แต่เป็นลาวาไหลหรือธารน้ำแข็งมากกว่า "ถ้าคุณเห็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของ [สันเขา] คุณอาจมีความคิดว่ามันก่อตัวอย่างไร" ดิกสันกล่าว "แต่แล้วคุณจะเห็นมันในบริบทที่ใหญ่ขึ้น เช่น โอ้ ด้านข้างของภูเขาไฟ มันคือลาวาไหล ดังนั้นตอนนี้เราจึงสามารถระบุได้อย่างมั่นใจมากขึ้นว่าสันเขาใดคือสันเขา กับสันที่เกิดจากกระบวนการอื่น"

ตอนนี้เรามีความเข้าใจทั่วโลกเกี่ยวกับการกระจายตัวของแม่น้ำโบราณบนดาวอังคารแล้ว การสำรวจในอนาคต ไม่ว่าจะโดยรถแลนด์โรเวอร์หรือโดยนักบินอวกาศ ก็สามารถใช้บันทึกหินเหล่านี้เพื่อตรวจสอบว่าสภาพอากาศและการแปรสัณฐานในอดีตเป็นอย่างไร "หนึ่งในความก้าวหน้าครั้งใหญ่ที่สุดในรอบ 20 ปีที่ผ่านมาคือการที่ดาวอังคารมีประวัติการตกตะกอน ซึ่งหมายความว่าเราไม่ได้จำกัดอยู่เพียงการศึกษาดาวเคราะห์ในทุกวันนี้" ฟิสเชอร์กล่าว "เราสามารถถามคำถามเกี่ยวกับประวัติของมันได้" ในการทำเช่นนั้น เขากล่าวว่าเราไม่เพียงเรียนรู้เกี่ยวกับอดีตของดาวเคราะห์ดวงเดียว แต่ยังค้นพบ "ความจริงเกี่ยวกับวิวัฒนาการของดาวเคราะห์... และสาเหตุที่โลกสามารถอยู่อาศัยได้"

เนื่องจากการศึกษานี้เป็นเพียงกลุ่มแรกที่ใช้ภาพโมเสคแบบเต็ม ดิกสันจึงตั้งตารอที่จะได้เห็นว่ามันจะถูกนำไปใช้อย่างไรต่อไป “เราคาดว่าจะเห็นการศึกษาวิจัยอื่นๆ ทั่วโลก ในระดับใกล้เคียงกับสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ที่นี่” เขากล่าว "เราหวังว่าการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ "การเดินทางครั้งแรก" นี้จะเป็นตัวอย่างสำหรับขอบเขตของวิทยาศาสตร์ที่สามารถทำได้ด้วยผลิตภัณฑ์ขนาดใหญ่ขนาดนี้"บาคาร่า สมัครบาคาร่า