ไข้ทรพิษสามารถป้องกันได้โดยการแปรผันโดยเจตนากับไวรัสไข้ทรพิษ คำแนะนำแรกสุดของการปฏิบัติแปรปรวนสำหรับไข้ทรพิษในจีนมาในช่วงศตวรรษที่สิบ ต้องการคำอธิบายเพิ่มเติม ]ชาวจีนยังฝึกฝนการใช้ความแปรผันที่มีเอกสารเก่าแก่ที่สุด ย้อนหลังไปถึงศตวรรษที่สิบห้า พวกเขาใช้วิธีการ "พ่นจมูก"โดยใช้การเป่าวัสดุฝีดาษที่เป็นผงซึ่งมักจะเป็นสะเก็ดขึ้นที่รูจมูก เทคนิคการพ่นต่างๆ ได้รับการบันทึกไว้ตลอดศตวรรษที่สิบหกและสิบเจ็ดในประเทศจีน รายงานสองฉบับเกี่ยวกับการฉีด วัคซีน ของจีน ได้รับจากRoyal Societyในลอนดอนในปี 1700; ฉบับหนึ่งโดยMartin Listerซึ่งได้รับรายงานจากพนักงานของบริษัทอินเดียตะวันออก ที่ ประจำการในจีน และอีกฉบับหนึ่งโดยClopton HaversMary Wortley Montaguซึ่งเคยพบเห็นการเปลี่ยนแปลงในตุรกี ได้ให้ลูกสาววัยสี่ขวบของเธอมีอาการแปรปรวนต่อหน้าแพทย์ของราชสำนักในปี 1721 เมื่อเธอเดินทางกลับอังกฤษ ต่อมาในปีนั้นCharles Maitland ได้ทำการทดลองรูปแบบต่างๆ ของนักโทษ 6 คนในเรือนจำ Newgateในลอนดอน การทดลองประสบผลสำเร็จ และในไม่ช้า การเปลี่ยนแปลงก็ดึงความสนใจจากราชวงศ์ซึ่งช่วยส่งเสริมกระบวนการนี้ อย่างไรก็ตาม ในปี ค.ศ. 1783 หลายวันหลังจากที่เจ้าชายออคตาเวียสแห่งบริเตนใหญ่ได้รับการฉีดวัคซีน เขาก็สิ้นพระชนม์ ในปี พ.ศ. 2339 แพทย์เอ็ดเวิร์ด เจนเนอร์ได้เอาหนองออกจากมือของหญิงส่งนมพร้อมกับ โรคฝีดาษเกาไปที่แขนของเด็กชายอายุ 8 ขวบเจมส์ ฟิปส์และอีกหกสัปดาห์ต่อมาได้ทำให้เด็กชายเป็นไข้ทรพิษแปรปรวน หลังจากนั้นสังเกตว่าเขาไม่ได้เป็นไข้ทรพิษ เจนเนอร์ขยายการศึกษาของเขาและในปี พ.ศ. 2341 รายงานว่าวัคซีนของเขาปลอดภัยในเด็กและผู้ใหญ่ และสามารถถ่ายโอนจากแขนสู่แขนได้