มิติของกาลชะตา ณ เวลาประสงค์ก็อย่างหนึ่ง  มิติของเวลาในดวงกำเนิดก็อย่างหนึ่ง   แหล่งพลังงานกับจุดตั้งรับสัมพัทธ์กันก็อย่างหนึ่ง 

เรากำลังพูดถึงจุดกำเนิดไม่ไช่เหรอคะ มีคนเกิดจุดเดียวกันด้วยเหรอคะ

ผมว่าสงสัยจะถามเยอะ จนอาจารย์เขาไม่ให้ถามหรือเปล่า ฮ่าๆๆ

ใช่คะ ถามเยอะ เกรงใจคะ เลยต้องมาถามพี่ๆคะ

มิติของกาลชะตา ณ เวลาประสงค์ก็อย่างหนึ่ง  มิติของเวลาในดวงกำเนิดก็อย่างหนึ่ง   แหล่งพลังงานกับจุดตั้งรับสัมพัทธ์กันก็อย่างหนึ่ง 

ศึกษาที่เราเรียนกันอยู่เป็นการเรียนเกี่ยวกับเวลา ไม่ใช่เหรอคะ

ตั้งแต่การกำเนิดจักรวาล มี 2 แนวคิดแต่มีแนวคิดเดียวเท่านั้นที่ได้รับการยอมรับ คือการระเบิดบิกแบงก็เกิดขึ้นตั้งแต่นั้น

ใช่คะฉันเชื่อคุณที่คุณบอกว่า ณ จุดเกิดเท่านั้น มันจะต่างกันที่มิติ แต่คุณอย่าลืมนะว่า สิ่งที่เล็กที่สุดก็เหมือนสิ่งที่ใหญ่ที่สุด สิ่งที่ไกล้มากก็ย่อมมีอิทธิ์พลมาก ใช่มั้ยคะ 

เบื้องต้น คุณ Klin ต้องเข้าใจก่อนว่า ประโยคที่อาจารย์คุณสอนมาว่า "จุด M เป็นจุดสูงสุดบนหัวคนแต่ละคน จะไม่ซ้ำกันเลย" นั้น เป็นการพูดในลักษณะ 3 มิติ แต่การเขียนดวงชะตานั้นเป็นภาพ 2 มิติ ที่เกิดจากการตบทรงกลม 3 มิติให้แบนกลายเป็นวงกลม 2 มิติ ดังนั้น เมื่อกลายเป็นวงกลม 2 มิติแล้ว จุด M ที่บอกว่าไม่ซ้ำกันใน 3 มิติ ก็จะมาทับกันในระนาบ 2 มิติ นี่เป็นคำตอบว่าทำไมถึงมาซ้ำบนแผ่นดวงได้

การจะเข้าใจเรื่องนี้ จะเริ่มจากการสร้าง ระนาบ (Horizon) ที่เรายืนก่อน ซึ่งจะประกอบด้วยจุดอ้างอิง 6 จุด  ซึ่งมาจากทิศหลัก 4 ทิศ คือ เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก ต่อมาให้สถาปนาจุดจอมฟ้า (Zenith) ซึ่งเป็นจุดที่ลากดิ่งจากตัวเราขึ้นไปบนฟ้า และจุดจอมดิน (Nadir) ซึ่งเป็นจุดที่ลากดิ่งจากตัวเราลงไปยังศูนย์กลางโลก จากจุดนี้ คุณจะเห็นว่า คนทุกคนจะมีจุดจอมฟ้าที่ไม่ซ้ำกันในขณะใดขณะหนึ่ง

ต่อมา เราก็จะฉายภาพ (project) จุดจอมฟ้าที่เราได้สถาปนาขึ้นมานั้น ไปที่เส้นรวิมรรค (Ecliptic) โดยผ่านเส้นเมอริเดียน (คือเส้นที่ลากจากทิศเหนือไปยังทิศใต้ โดยผ่านจุดจอมฟ้าที่เราสถาปนาขึ้น) จุดที่เราได้บนเส้นรวิมรรคนั้น เรียกว่า จุดเมอริเดียน (Meridian หรือ Midheaven หรือ Medium Coeli) สาเหตุที่ต้อง project ไปยังรวิมรรค ก็เพราะว่าดวงชะตา (Horoscope) ที่เราคำนวณขึ้นก็คือวงกลมที่เกิดจากระนาบรวิมรรค (Ecliptic) นั่นเอง (เปลี่ยนจากทรงกลม 3 มิติเป็นวงกลม 2 มิติ)

หวังว่าคำอธิบายข้างต้นจะช่วยให้คุณ Klin พอจะเห็นภาพขึ้นนะครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เขียนอธิบายยาก ถ้าได้นั่งคุยเจอหน้ากัน จะอธิบายง่ายกว่า ผมเองเรียนเรื่องนี้ครั้งแรกจากอาจารย์วิโรจน์ ต่อมาได้รับคำอธิบายเพิ่มเติมจากอาจารย์อารี สวัสดี ในห้องเรียนวิชา ดารา-โหราศาสตร์ เรียนมาแล้ว 2 ครั้ง แต่ก็ยังไม่ลึกซึ้งเท่าไรนัก ต้องกลับไปเรียนซ้ำจากอาจารย์อารี ในวันอาทิตย์ที่ 14 ตุลาคมที่จะถึงอีกที ครั้งนี้หวังว่าจะเข้าใจมากขึ้น เพราะอาจารย์วางหลักสูตรไว้ตั้ง 4 วัน (2 ครั้งก่อนที่ผมเรียนได้เรียนแค่ 1 วัน)

ขอบคุณคุณ Pallas ที่เข้าใจเรียบเรียงความหมายของเมอริเดียนมาเป็นอย่างดี แต่ผมจะอธิบายเพิ่มเติม ดังนี้

ในห้องเรียนที่สอนนั้น การสถาปนาจุดจอมฟ้า หรือเรียกว่าจุดเมอริเดียนนั้น เป็นจุดเมอริเดียนประจำตัวของแต่ละคน ซึ่งไม่มีใครสามารถจะมายืนซ้อนในตัวของเราได้ จุดจอมฟ้าหรือเมอริเดียนนี้จะติดตามเราไปทุกแห่ง นี่คือ ภาพ 3 มิติ ที่มีตัวของเราเป็นเจ้าของ เป็นจุดสมมติที่เราสถาปนาขึ้นมาไม่เกี่ยวกับการคำนวณดวงชะตา

ส่วนตำแหน่งเมอริเดียนในดวงชะตานั้นเป็นการฉายภาย หรือ Projection การคำนวณดวงชะตา ณ เวลาเกิดหรือเวลาประสงค์ของเรา ณ พื้นที่เกิด หรือพื้นที่ประสงค์ เช่น ถ้าเราเกิดที่ กทม. เรายืนอยู่บนพื้นระดับหรือ พื้นระนาบ ของ กทม. เราก็จะคำนวณได้ตำแหน่ง ลัคนาและเมอริเดียน ณ เวลาเกิด เพื่อบันทึกลงในดวงชะตา ซึ่งเปรียบเสมือนภาพถ่ายภาพแรกของเรา และเราก็นำภาพแผ่นนี้ใช้ตรวจดวงชะตาได้ตลอดไป ตราบที่เรายังอยู่ที่ กทม. และถ้าเราย้ายสถานที่ไปต่างประเทศ เช่นไปทำงานหรือไปเรียนต่างประเทศ เราก็จะต้องคำนวณดวงชะตาของเราโดยการปรับเวลาเกิดของเราให้เป็นเวลาของประเทศที่เราไปอยู่ แล้วคำนวณดวงชะตาขึ้นมาใหม่ ก็จะได้ดวงชาตากำเนิดเมื่อเทียบเวลาเป็นประเทศที่เราไปอยู่ สิ่งที่ได้ก็คือ ลัคนาและเมอริเดียนที่แตกต่างจาก ดวงชะตาที่ กทม. แต่ ตำแหน่งดาวพระเคราะห์ทุกดวงตั้งแต่อาทิตย์ ถึงพลูโตและดาวทิพย์จะอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน

อยากให้ลองจินตนาการตามดังนี้

1. ลองกำหนดจุดๆหนึ่งลงบนพื้น แล้วทำเครื่องหมายเอาไว้

2. เราไปยืน ณ จุดที่กำหนด

3. สถาปนาจุดจอมฟ้า ด้วยการยืนขาชิดกัน มือทั้ง 2 ข้างแนบลำตัวแล้วกางออก แล้วยกมือทั้ง 2 ข้างขึ้นไปเหนือศีรษะจนปลายนิ้วกลางทั้ง 2 ข้างแตะกันโดยที่แขนทั้ง 2 ข้างยังแนบที่หูของเรา

4. แล้วแยกนิ้วออกห่างกันเล็กน้อย

5. เงยหน้าขึ้นมองผ่านช่องว่างระหว่างปลายนิ้วกลางทั้ง 2 ข้าง  เราก็จะได้จุดจอมฟ้านี้เป็นของเรา เพราะเรามองผ่านปลายนิ้วของเรา

6. เปลี่ยนให้คนอื่นเข้าไปยืนและทำอย่างเราบ้าง เขาก็จะได้จุดจอมฟ้าของเขา เพราะเขามองผ่านปลายนิ้วของเขา

7. จุดจอมฟ้าของคน 2 คนอาจจะเห็นไปยังที่เดียวกันได้ แต่ทั้ง 2 คนมองจุดจอมฟ้าผ่านปลายนิ้วของตนเอง ไม่มีใครมองจุดขอมฟ้าผ่านปลายนิ้วของผู้อื่นได้

หวังว่าน่าจะเป็นคำตอบให้เจ้าของกระทู้นี้ได้เข้าใจ