ข้อความที่คุณมนต์ชัยยกมา อยู่ในคัมภีร์สูตรพระเคราะห์สนธิ หน้า ๑๔๓

แต่ก่อนที่ผมจะแสดงความเห็น อยากให้คุณมนต์ชัยลองแสดงความเห็นของคุณมาก่อนสิครับ จะได้คุยกันต่อออกรสออกชาติมากขึ้น

สำหรับความเห็นที่ 1 นั้น ผมคิดว่า ดาวใหม่ๆย่อมไม่ได้ความหมายจากสถิติครับ เพราะเป็นดาวใหม่จะเก็บสถิติจากอะไรครับ ดาวใหม่ย่อมสังเคราะห์ความหมายจากปรัชญา แล้วจึงเก็บสถิติเพื่อพิสูจน์ปรัชญานั้น

ฮาเดส คือ สิ่งปลักหักพัง   เป็นอดีตผ่านไปแล้ว  ถ้ามองย้อนกลับไป จากปัจจุบัน ก็จะเห็นอำนาจการทำลายล้างจากอดีตซึ่งจบไปแล้วไม่ต่อเนื่องมา....แล้วหยุดเวลาไว้ที่ปัจจุบัน

พลูโต  คือ รื้อแล้วสร้างขึ้นมาใหม่  ต้องถูกรื้อไปก่อนจากอดีตแล้วสร้างขึ้นใหม่จนถึงปัจจุบันยังสร้างอยู่..แล้วหยุดเวลาไว้ที่ปัจจุบัน...จะเห็นพลังงานการสร้างจากอดีต

คิวปิโด  คือ ร่วมแรงร่วมใจ  ณ ปัจจุบัน  มุ่งไปสู่อนาคต  เป็นพลังงานในการสร้างของอนาคต

ส่วนเนปจูน  คือ ภาพในฝันหรือจินตนาการพุ่งไปในอนาคตโดยนับจากปัจจุบัน  จะเกิดขึ้นจริงหรือไม่จริงก็ได้  หรืออาจจะเป็นจริงแต่บางส่วนไม่ใช่ทั้งหมด  และอาจจะเปลี่ยนแปรเป็นรูปแบบอื่นก็ได้  จึงเป็นตัวแทนของการทำลายร้างในเรื่องของอนาคต

ส่วน จันทร์ กับเมอริเดียน เป็นผู้รับรู้  ผ่านในรูปแง่มุมของนามธรรม แนวจิตเบื้องลึกซึ่งต่างระดับกัน   ซึ่งต่างกับ อาทิตย์และลัคนา  ซึ่งเป็นเรื่องรูปธรรมและมิติเวลาและสถานที่ที่ต่างกันตามความหมาย

เอ! จะเข้าใจขึ้นไม๊เนี่ย  หรือ  มึนตึ้บไปกว่าเดิม...อิอิ

จากเอกสารโหราศาสตร์ยูเรเนียน ร.ร.โหราศาสตร์กรุงเทพ ฉบับที่ 13

7. ตัวอย่างการสังเคราะห์กลุ่มดาว
......
สำหรับ ปัจจัย ที่เกี่ยวกับ เวลา ก่อนอื่น นักศึกษาจะต้องทราบว่า ในการพยากรณ์ทางโหราศาสตร์ โดยละเอียดจริง ๆ นั้น ในบางครั้ง เราก็มีความต้องการที่จะทราบว่า เหตุการณ์ หรือ "สิ่ง" ที่อุบัติขึ้น ในปัจจุบัน นี้ นั้น เป็นมาตั้งแต่อดีต หรือไม่? ดังเช่น นาย ก. ถูกตำรวจจับ เพราะขโมยทรัพย์เขา เป็น บางครั้งการพยากรณ์ทางโหราศาสตร์ก็ต้องการที่จะวินิจฉัยให้ละเอียดลงไปว่า ในอดีตทีผ่านมา นี้ นาย ก. เคยขโมยทรัพย์สินมาก่อนหรือเปล่า หรือเคยประพฤติตนเป็นคนหัวขโมยมาแล้วเป็นเวลานานเท่าใด ในกรณีตรงกันข้าม บางครั้งก็มีความจำเป็นที่จะต้องพยากรณ์ต่อไปใน อนาคต ดังเช่น นาย ข. มียศเป็น พันตรี ต่อไปในอนาคต เขาจะเป็น พันตรี เช่นนี้เรื่อยไปหรือไม่? หรือจะสิ้นสุดยศพันตรี เพื่อเลื่อนเป็น พันโท พันเอ พลตรี ...... การพยากรณ์เช่นนี้ ถึงแม้เราจะมีวิธีการอื่นซึ่งสามารถที่จะพยากรณ์ได้อยู่แล้วก็ตาม แต่ในบางคราว ก็ไม่สู้กระทำได้สะดวกเหมือนกัน

อันที่จริง พฤติกรรม บางพฤติกรรม ก็มีลักษณะบอกเวลาอยู่แล้ว ดังเช่น "ดูแล" ย่อมจะหมายถึงเรื่องในปัจจุบัน "ระลึกถึง" ย่อมพัวพันกับ อดีต หรือ "หวัง" ย่อมพัวพันกับ อนาคต ดังนี้เป็นต้น โดยการวินิจฉัยพฤติกรรม บางทีเราก็อนุมาณไปถึง เวลา ได้เหมือนกัน
......
......
อย่างไรก็ดี อันความหมายทางโหราศาสตร์ของดาวพระเคราะห์ที่บอกเวลา ดังเช่น ฮาเดส หมายถึง "พลังงานการทำลายของอดีต" หรือ อีกนัยหนึ่งก็คือ การทำลายอดีต นั้น เดิมทีเดียวท่านหมายถึงว่า ฮาเดส ดวงนี้ มีคุณสมบัติ ทำลาย "สิ่ง" ต่าง ๆ ที่มีมาแต่ อดีต (เช่น เกียรติยศ, ชื่อเสียง, ความร่ำรวย ฯลฯ) อันเป็นสมบัติติดตัวมาของเจ้าชะตา ซึ่งย่อมเป็นไปตามหลักของธรรมชาติ กล่าวคือ ถ้าไม่มีความสูงส่งมาก่อน ก็ย่อมจะตกต่ำ (ฮาเดส) ไม่ได้ หรือ ถ้าไม่ร่ำรวยมาก่อนก็จะกลายเป็นคนยากจน (ฮาเดส) ไม่ได้ ฮาเดส จึงมีอิทธิพล ทำลายอดีต แต่อย่างเดียว จะทำลายอนาคต ไม่ได้ เช่น ความยากจนใสขณะนี้ (ฮาเดส) ย่อมไม่สามารถจะทำลายความมั่งมี ซึ่งอาจเกิดขึ้นได้ในอนาคต ไม่ได้ ปัจจุบันยากจน อนาคตอาจกลายเป็นมหาเศรษฐี ก็ได้ ดาวพระเคราะห์ ที่สามารถจะทำลายอนาคตได้ คือ เนปจูน เพราะมีอิทธิพลทำให้ รู้เท่าไม่ถึงการณ์ ทั้งนี้ ทั้งทางด้านวัตถุและอุดมการณ์ นอกจากนี้ เนปจูน ยังหมายถึง การสลายตัว ด้วย จึงเป็นตัวทำลายอนาคตที่สำคัญ สำหรับดาวพระเคราะห์อื่น ๆ เช่น คิวปิโด มีอิทธิพล สร้างอนาคต ก็คงทำนองเดียวกัน
......

"พอเริ่มแลกเปลี่ยนความเห็น ความรู้ก็ขยายออกไป"

อ่านความเห็นของคุณหอมกรุ่น คุณหนุ่ม คุณ nUm แล้ว รู้สึกว่าได้ใจความมากกว่าที่ผมตั้งใจจะตอบตั้งแต่แรกเสียอีก ขอบคุณมากครับ

กระทู้นี้จึงกลายเป็นกระทู้ทรงคุณค่าอีกกระทู้ อยากเห็นกระทู้ทำนองนี้บ่อยๆครับ

ขอเสริมเรื่องเวลา ที่บอกว่า "ดาวเคราะห์ทั้งสี่แห่งเวลาเป็นเรื่องของ เมอริเดียน และถูกผนึกเข้าด้วยกันโดยอาศัยพลังงานของจันทร์" สังเกตได้ว่า ทั้งเมอริเดียน และจันทร์ เป็นจุดเจ้าชะตาที่เกี่ยวกับ ด้านใน กล่าวคือ เมอริเดียน เป็นระดับสัญชาตญาณ ส่วนจันทร์เป็นระดับจิตสังขาร หากเรามองให้แง่ฟิสิกส์แบบทฤษฎีสัมพัทธภาพ จะพบว่า เวลาเป็นเรื่องสัมพัทธ์ ไม่ใช่สิ่งสัมบูรณ์ กล่าวคือ เวลาแต่ละหน่วยไม่ได้เท่ากันสำหรับทุกคน แต่ขึ้นกับกรอบอ้างอิงของแต่ละคน เวลาของมนุษย์บนโลกจะไม่เท่ากับเวลาของมนุษย์ในยานอวกาศ ซึ่งมองอีกแง่คือ เวลาเป็นเรื่องของจิต ไม่ใช่เรื่องของกาย ประเด็นก็น่าขบคิดต่อไปเหมือนกัน

ท่านใดมีความเห็นเพิ่มเติม เชิญแลกเปลี่ยนกันต่อได้นะครับ

รู้สึก  คือ  ปัจจุบัน
นึก  คือ  ภาพอดีตย้อนที่ไปข้างหลัง
คิด  คือ  ตระหนักไปถึงจินตนาการรับรู้ข้างหน้า

รู้สึก  นึก  คิด  จึงเป็นนิวรณ์ 5 อันได้แก่

กามฉันทะ  ได้แก่  ความพอใจในอารมณ์แห่ง รูป  รส  กลิ่น  เสียง  สัมผัส และอารมณ์อันพอใจ

พยาบาท  ได้แก่   ความไม่พอใจ  ความขัดเคืองใจ

ถีนมิทธะ  ได้แก่  ความง่วงเหงา  หดหู่  ท้อแท้  เบื่อหน่าย

อุจธัจจะกุกุจจะ  ได้แก่  การจับจด  ฟุ้งซ่าน ไม่เป็นสมาธิ

วิจิกิจจฉา   ได้แก่  ความสงสัย  ลังเล และรีรอ

สิ่งพวกนี้  วนเวียนเข้ามาในดวงจิตของมนุษย์  เปรียบเสมือนดาวปัจจัยจรต่างๆอยู่ที่ว่าจุดตั้งรับของเจ้าชะตาจะอ่อนไหวเข้มแข็งอย่างไร  ตามกรรมกำเนิด

เมอริเดียน  กับ  จันทร์  รวมไปถึง จุดสะท้อนของปัจจัยทั้ง 2 นี้จึงเป็นเรื่องสำคัญในวิชาโหราศาสตร์

เพราะโหราศาสตร์เป็นเรื่องของเวลา  แต่มิติในการรับรู้นั้น  รับได้โดยกระบวนการทางจิต

ซึ่งลงลึกตั้งแต่  ขณะจิต  ไปจนถึงรอบคาบของวัฏฏะ  ทั้งแสดงออก และไม่แสดงออก ในรูปแบบต่างๆผันแปรไปตามปรากฏการณ์ตั้งรับของเจ้าชะตาหรือ ขณะประสงค์

การศึกษาโหราศาตร์ให้ลึกซึ้งจึงจำเป็นต้องเข้าใจตั้งแต่การสถาปนาท้องฟ้า ให้ครบ  ทุกปัจจัยในมิติของเวลาและการแสดงออกด้วย

ซึ่งมิติของเวลา  ได้แก่  การรู้สำนึก  ไม่รู้สำนึก  แสดงออก  ไม่แสดงออก  เกิดเอง  เกิดจากสิ่งอื่นส่งผลเข้ามากระทบ  สถานที่เกิดเหตุ  ขณะที่เกิด  ปัจจัยอะไรที่ไหนที่เข้ามาเกี่ยวข้อง