เมื่อแนวคิดใหม่และแผนใหม่ถูกนำไปปฏิบัติDome of the Rockในกรุงเยรูซาเล็มเป็นหนึ่งในอาคารที่สำคัญที่สุดในสถาปัตยกรรมอิสลามทั้งหมด โดดเด่นด้วยอิทธิพลของไบแซนไทน์ที่แข็งแกร่ง ( กระเบื้องโมเสคกับพื้นสีทองและแผนผังส่วนกลางที่ชวนให้นึกถึงโบสถ์แห่งสุสานศักดิ์สิทธิ์ ) แต่ มีองค์ประกอบของอิสลามอย่างหมดจดอยู่แล้ว เช่นผ้าสักหลาดมหา กาพย์ พระราชวังทะเลทรายในจอร์แดนและซีเรีย (เช่น พระราชวังMshatta , Qusayr "AmraและHisham"s Palace ) ทำหน้าที่เป็นที่อยู่อาศัยของกาหลิบ โถงต้อนรับ และห้องอาบน้ำ และได้รับการตกแต่ง รวมทั้งภาพวาดฝาผนังบางส่วน เพื่อส่งเสริมภาพลักษณ์ของราชวงศ์ หรูหรางานเซรามิกยังคงค่อนข้างดั้งเดิมและไม่เคลือบในช่วงเวลานี้ วัตถุโลหะบางชิ้นได้รอดพ้นจากช่วงเวลานี้ แต่ก็ยังค่อนข้างยากที่จะแยกวัตถุเหล่านี้ออกจากยุคก่อนอิสลาม"Abd al-Malik เปิดตัวเหรียญมาตรฐานที่มีจารึกภาษาอาหรับ แทนที่จะเป็นรูปของพระมหากษัตริย์ การพัฒนาอย่างรวดเร็วของการสร้างเหรียญเฉพาะที่ในช่วงเวลาของการก่อสร้าง Dome of the Rock แสดงให้เห็นถึงการปรับทิศทางของวัฒนธรรม Umayyad ช่วงเวลานี้เป็นจุดกำเนิดของ ศิลปะ อิสลามโดยเฉพาะในช่วงเวลานี้ ศิลปินและช่างฝีมือชาวอุมัยยาดไม่ได้คิดค้นคำศัพท์ใหม่ แต่เริ่มชอบคำศัพท์ที่ได้รับจากทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและอิหร่าน ใน สมัยโบราณตอนปลายซึ่งพวกเขาปรับให้เข้ากับแนวคิดทางศิลปะของตนเอง ตัวอย่างเช่น โมเสกในมัสยิด Umayyad of Damascusอิงตามแบบจำลองไบแซนไทน์ แต่แทนที่องค์ประกอบที่เป็นรูปเป็นร่างด้วยภาพต้นไม้และเมือง วังทะเลทรายยังเป็นพยานถึงอิทธิพลเหล่านี้ ด้วยการผสมผสานประเพณีต่างๆ ที่พวกเขาได้รับสืบทอดมา และด้วยการอ่านลวดลายและองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรม ศิลปินจึงสร้างงานศิลปะแบบมุสลิมทีละเล็กทีละน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มองเห็นได้ชัดเจนในสุนทรียะของอาหรับ ซึ่งปรากฏทั้งบนอนุสาวรีย์และในอัลกุรอานที่มี แสงสว่าง