สิงโตแอฟริกันเป็นสัตว์กินเนื้อและกินสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในแอฟริกาอื่นๆ หลากหลายชนิด รวมทั้งแอนทีโลป วิลเดอบีสต์ และม้าลาย บางครั้งพวกมันกินสัตว์ขนาดเล็กและสัตว์เลื้อยคลานบางชนิด พวกมันไม่เพียงแต่กินสัตว์ที่ฆ่าโดยสิงโตตัวเมียที่เย่อหยิ่งเท่านั้น แต่ยังจะกินสัตว์ที่เพิ่งฆ่าจากไฮยีน่าและสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆ ด้วย ลูกสัตว์ต้องดิ้นรนเพื่อให้ได้ส่วนแบ่งจากการฆ่าความภาคภูมิใจ แต่อย่ามีส่วนร่วมในการล่าจนกว่าพวกมันจะอายุเกือบหนึ่งขวบ ลูกหมีและตัวเมียที่มีอายุมากกว่ามีความเสี่ยงเป็นพิเศษต่อภัยคุกคามทางธรรมชาติที่เกิดจากฝูงไฮยีน่า เสือดาว และหมาจิ้งจอกบางชนิด ตามบัญชีแดงของชนิดพันธุ์ที่ถูกคุกคาม (www.IUCNRedList.org) ที่ดูแลโดยสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติ สิงโต แอฟริกันถือว่าอยู่ในภาวะเสี่ยง ต่ำกว่าระดับที่ใกล้สูญพันธุ์อยู่หนึ่งขั้น ประชากรสิงโตกำลังถูกคุกคามจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภัยแล้งที่ทำให้เกิดโรค ซึ่งทำให้ทั้งสิงโตและเหยื่อป่วย มนุษย์เป็นอีกหนึ่งภัยคุกคามที่สำคัญต่อสิงโตแอฟริกัน นอกจากการล่าแล้ว สัตว์เหล่านี้ยังสูญเสียอาณาเขตไปจากการบุกรุกของมนุษย์ หลายคนยังถูกวางยาโดยชาวนาที่พยายามปกป้องพืชผลของพวกเขาจากการโจมตีของสิงโต