เช่นเดียวกับการผลิตขนาดใหญ่ อุตสาหกรรมสับปะรดต้องรับผิดชอบต่อความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมในประเทศผู้ผลิต ด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างของแนวทางปฏิบัติทางสังคมและสิ่งแวดล้อมที่ดีกว่าสามารถเห็นได้ในอุตสาหกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของการค้าที่เป็นธรรมขนาดเล็กและผู้ผลิตที่ผ่านการรับรองออร์แกนิกในภาคเหนือของคอสตาริกา ในทางกลับกัน ผู้ผลิตรายย่อยเหล่านี้เป็นตัวแทนของชนกลุ่มน้อยในอุตสาหกรรมที่ถูกครอบงำโดยการผลิตแบบดั้งเดิมขนาดใหญ่ที่ควบคุมโดยบริษัทผลไม้ที่มีอำนาจเพียงไม่กี่แห่ง ประมาณ 70% ของคนงานในอุตสาหกรรม สับปะรด คอสตาริกาเป็นผู้อพยพชาวนิการากัว แรงงานข้ามชาติเหล่านี้คือความลับของความสำเร็จของสับปะรดในคอสตาริกา พวกเขาจัดหาแรงงานที่ถูกกว่าและยืดหยุ่นกว่า หลายคนไม่มีเอกสารอย่างเป็นทางการหรือวีซ่า ซึ่งทำให้พวกเขาอ่อนแอเป็นพิเศษต่ออำนาจของนายจ้าง ซึ่งสามารถไล่ออกและส่งกลับพวกเขาได้หากมีปัญหา เช่น หากพวกเขาบ่นเกี่ยวกับสภาพการทำงานหรือเข้าร่วมสหภาพแรงงาน