เมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2417 มีการยื่นจด สิทธิบัตรของแคนาดา โดย ช่างไฟฟ้าด้านการแพทย์ของโตรอนโตชื่อHenry Woodward และ เพื่อนร่วมงานMathew Evans พวกเขาสร้างหลอดไฟด้วย แท่ง คาร์บอน ขนาดและรูปร่างต่างๆ ที่ยึดระหว่างอิเล็กโทรดใน กระบอกแก้วที่บรรจุไนโตรเจน Woodward และ Evans พยายามที่จะขายโคมไฟของพวกเขา แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ในที่สุดพวกเขาก็ขายสิทธิบัตรให้กับเอดิสันในปี 2422 ในปี พ.ศ. 2421 โทมัส เอดิสันเริ่มการวิจัยอย่างจริงจังเพื่อพัฒนาหลอดไส้ที่ใช้งานได้จริง และในวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2421 เอดิสันได้ยื่นคำขอรับสิทธิบัตรครั้งแรกสำหรับ "การปรับปรุงใน หลอดไฟ ไฟฟ้า" อย่างไรก็ตาม เขายังคงทดสอบวัสดุหลายประเภทสำหรับไส้หลอดโลหะเพื่อปรับปรุงตามการออกแบบดั้งเดิมของเขา และในวันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2422 เขาได้ยื่นจดสิทธิบัตรของสหรัฐอเมริกาอีกครั้งสำหรับหลอดไฟฟ้าโดยใช้ "ไส้หลอดคาร์บอนหรือแถบที่ขดและเชื่อมต่อ ... กับพลาตินา สายติดต่อ" แม้ว่าสิทธิบัตรจะอธิบายวิธีต่างๆ ในการสร้างเส้นใยคาร์บอน รวมถึงการใช้ "ด้ายฝ้ายและลินิน เฝือกไม้ กระดาษที่ขดในลักษณะต่างๆ" จนกระทั่งหลายเดือนหลังจากได้รับสิทธิบัตร เอดิสันและทีมงานของเขาก็ค้นพบว่าไม้ไผ่ที่อัดด้วยคาร์บอน เส้นใยสามารถใช้งานได้นานกว่า 1200 ชั่วโมง การค้นพบนี้เป็นจุดเริ่มต้นของหลอดไฟที่ผลิตในเชิงพาณิชย์ และในปี 1880 บริษัท Edison Electric Light Company ของ Thomas Edison ได้เริ่มทำการตลาดผลิตภัณฑ์ใหม่