ประสิทธิภาพในวงกว้างของสารฟอกขาวส่วนใหญ่เกิดจาก ปฏิกิริยาทางเคมีทั่วไปต่อสารประกอบอินทรีย์ มากกว่าการยับยั้งแบบเลือกหรือการกระทำที่เป็นพิษของยาปฏิชีวนะ พวกมันทำลาย ธรรมชาติ หรือทำลายโปรตีน หลายชนิดอย่างถาวร ทำให้เป็นยาฆ่าเชื้ออเนกประสงค์อย่างยิ่ง สารฟอกขาว ไฮโปคลอไรต์ที่มีความเข้มข้นต่ำยังพบว่าโจมตีแบคทีเรียด้วยการรบกวนโปรตีนช็อกความร้อนบนผนัง จากรายงานสุขอนามัยและสุขอนามัยในบ้านปี 2013 การใช้สารฟอกขาว ไม่ว่าจะเป็นคลอรีนหรือเปอร์ออกไซด์ ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการฆ่าเชื้อของผ้าได้อย่างมากแม้ในอุณหภูมิต่ำ (30-40 องศาเซลเซียส) ซึ่งทำให้สามารถกำจัด ไวรัส แบคทีเรีย และเชื้อราจากเสื้อผ้าที่หลากหลายในบ้าน สารฟอกขาวสำหรับอุตสาหกรรมและในครัวเรือนส่วนใหญ่จัดอยู่ในสามประเภทกว้างๆ: สารฟอกขาวที่มีคลอรีนเป็นส่วนประกอบหลัก ซึ่งสารออกฤทธิ์คือคลอรีนมักจะมาจากการสลายตัวของสารประกอบคลอรีนบางชนิด เช่นไฮโปคลอไรต์หรือคลอรามีน สารฟอกขาวที่มีเปอร์ออกไซด์ซึ่งมีสารออกฤทธิ์คือออกซิเจนเกือบทุกครั้งจะมาจากการสลายตัวของ สารประกอบ เปอร์ออกไซด์เช่นไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ สารฟอกขาวที่มีซัลเฟอร์ไดออกไซด์เป็นส่วนประกอบหลัก ซึ่งสารที่ออกฤทธิ์คือซัลเฟอร์ไดออกไซด์ซึ่งอาจมาจากการสลายตัวของออกโซซัลเฟอร์ไอออน