ระยะเวลาการนอนหลับก่อนติดเชื้อและความรุนแรงของการนอนไม่หลับต่ออุบัติการณ์ของอาการระยะยาวหลังโควิด-19 การนอนหลับเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสร้างภูมิคุ้มกันของมนุษย์ การนอนที่มีคุณภาพต่ำและระยะเวลาการนอนที่ไม่เพียงพอจะนำไปสู่การเพิ่มความไวต่อการติดเชื้อไวรัส นอกจากนี้ หลักฐานล่าสุดพบว่าระยะเวลาการนอนหลับสั้นและการรบกวนการนอนหลับมีความเสี่ยงสูงต่อความผิดปกติของการอักเสบ บาคาร่า ซึ่งเป็นผลมาจากความเชื่อมโยงระหว่างปัญหาการนอนหลับและระยะเวลาการนอนหลับที่สั้น และการสร้างไซโตไคน์ที่ก่อให้เกิดการอักเสบอย่างต่อเนื่องพร้อมกับตัวบ่งชี้ทางชีวภาพของการอักเสบอื่นๆ

จากสมมติฐานเหล่านี้ ความผิดปกติของการนอนหลับก่อนการติดเชื้ออาจทำให้บุคคลได้รับผลกระทบระยะยาวหลังจากการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2 (SARS-CoV-2) กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง

ในการศึกษาปัจจุบัน นักวิจัยได้ประเมินความเกี่ยวข้องของระยะเวลาการนอนหลับก่อนการติดเชื้อ คุณภาพ และความรุนแรงของการนอนไม่หลับต่ออาการระยะยาวหลังโควิด-19 ในช่วงล็อกดาวน์ครั้งแรกในเดือนเมษายน 2020 ผู้คน 13,989 คนถูกสอบถามโดยใช้แบบสอบถามทางเว็บ ในเดือนธันวาคม 2020 ผู้ตอบแบบสอบถามเกือบ 2013 ได้รับการตรวจสอบตามยาว ในเดือนเมษายน 2022 ตัวอย่างการสำรวจในเดือนเมษายน 2020 ได้รับเชิญให้เข้าร่วมการประเมินระยะยาวอีกครั้ง การตรวจแต่ละครั้งจะประเมินระยะเวลา/คุณภาพการนอนหลับและความรุนแรงของการนอนไม่หลับโดยประมาณ โดยใช้ดัชนีความรุนแรงของการนอนไม่หลับ (Insomnia Severity Index - ISI) และ Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) ตามลำดับ

ทีมได้รับข้อมูลประชากรและข้อมูลอื่น ๆ สำหรับแต่ละคลื่นการสำรวจ ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2565 ผู้ตอบแบบสอบถามถูกถามว่าเคยตรวจหาเชื้อโควิด-19 หรือไม่ ถ้าเป็นเช่นนั้น ผู้เข้าร่วมจะถูกขอให้ตอบคำถามเฉพาะกิจเกี่ยวกับการติดเชื้อและอาการของพวกเขาทีมงานรวบรวมข้อมูลในเดือนที่ตรวจพบ swab positive พร้อมกับความรุนแรงของ COVID-19 ในระยะเฉียบพลันของการเจ็บป่วย ระยะเวลาฟื้นตัวจนถึงระดับก่อนการติดเชื้อของการทำงานประจำวัน และการแสดง อาการของ COVID-19 ในระยะยาวสังเกตหนึ่งและสามเดือนหลังจากการติดเชื้อครั้งแรก

ในการประเมินความเกี่ยวข้องของคุณภาพการนอนหลับ เวลานอนทั้งหมด (TST) และความรุนแรงของการนอนไม่หลับในการประเมินอาการระยะยาวหนึ่งเดือนหลังการติดเชื้อ COVID-19 การศึกษาได้ดำเนินการกับบุคคล 713 รายที่รายงานว่าติดเชื้อระหว่างเดือนเมษายน 2020 ถึงกุมภาพันธ์ 2022

การฉีดวัคซีนป้องกันโควิด-19 เกี่ยวข้องกับอาการหัวใจวาย โรคหลอดเลือดสมอง และปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือดอื่นๆ น้อยลงคนหนุ่มสาวที่มีนิสัยการนอนที่ดีมีโอกาสน้อยที่จะเสียชีวิตก่อนวัยอันควรโควิดที่ยาวนานเกี่ยวข้องกับโอกาสการว่างงานที่สูงขึ้นบุคคล 333 รายที่รายงานผลการตรวจเชื้อเป็นบวกระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ 2020 ถึงธันวาคม 2021 ได้รับการวิเคราะห์เพื่อหาผลกระทบของปัจจัยการนอนหลับต่อการทำนายอาการ SARS-CoV-2 ในระยะยาว 3 เดือนหลังการติดเชื้อ

ผลลัพธ์ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นหญิงสาวที่มีน้ำหนักอยู่ในเกณฑ์ปกติและจบการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้นไป ในระยะเฉียบพลันของ COVID-19 ผู้เผชิญเหตุส่วนใหญ่รายงานความรุนแรงของ COVID-19 ในระดับปานกลางและกลับสู่ระดับก่อนการติดเชื้อของการทำงานประจำวันในเวลาน้อยกว่าหนึ่งเดือนคุณภาพการนอนที่แย่ลง ความรุนแรงของอาการนอนไม่หลับที่สูงขึ้น และระยะเวลาการนอนที่สั้นลงได้ทำนายจำนวนอาการที่ยาวนานขึ้นใน 1 และ 3 เดือนหลังการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ได้มากขึ้น คะแนน ISI และ PSQI ที่เพิ่มขึ้นเพียงหน่วยเดียวและระยะเวลาการนอนหลับที่ลดลงหนึ่งชั่วโมงคาดการณ์ว่าจำนวนอาการที่สังเกตได้หนึ่งเดือนหลังการติดเชื้อ SARS-CoV-2 จะเพิ่มขึ้น 4.9%, 7.0% และ 11.1% และ 5.4% จำนวนอาการเพิ่มขึ้น 9.1% และ 14.7% ในสามเดือนหลังการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ตามลำดับ

คะแนน PSQI ที่สูงขึ้นช่วยเพิ่มความเป็นไปได้ที่แต่ละรายจะตรวจพบอุบัติการณ์ของอาการระยะยาวในหนึ่งและสามเดือนหลังการติดเชื้อ COVID-19 ยกเว้นความผิดปกติในการรับรู้รสและกลิ่น และปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือดในหนึ่งเดือนหลังการติดเชื้อ นอกจากนี้ อาการนอนไม่หลับที่รุนแรงขึ้นมีความสัมพันธ์อย่างน่าทึ่งกับความน่าจะเป็นที่เพิ่มขึ้นของอาการระยะยาวทั้งหมดที่ประเมิน ยกเว้นความผิดปกติของกลิ่นและรส

ระยะเวลาการนอนหลับที่ลดลง 1 ชั่วโมงมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับอาการระยะยาวทั้งหมด ยกเว้นอาการอ่อนเปลี้ยเพลียแรง ปัญหาเกี่ยวกับความจำ ความผิดปกติของกลิ่น/รส การลดความหิว และความผิดปกติของหลอดเลือดหัวใจ นอกจากนี้ ระยะเวลาการนอนหลับที่สั้นลงยังสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับอาการทั้งหมดที่มีการรายงานในสามเดือนหลังการติดเชื้อ ยกเว้นการเหนื่อยล้ามากเกินไป ปัญหาในการมีสมาธิ/ให้ความสนใจ ภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล และความผิดปกติของกลิ่นและรส ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2563 คุณภาพการนอนหลับที่ลดลง ความรุนแรงของการนอนไม่หลับที่สูงขึ้น และระยะเวลาการนอนหลับที่สั้นลง คาดการณ์ว่าเวลาในการฟื้นตัวจะนานขึ้นเพื่อกลับสู่ระดับก่อนการติดเชื้อของการทำงานในแต่ละวันหลังโควิด-19 ในอนาคต คะแนน ISI และ PSQI ที่เพิ่มขึ้นหนึ่งหน่วยและระยะเวลาการนอนหลับที่ลดลงหนึ่งชั่วโมงมีความสัมพันธ์กับความเป็นไปได้ที่มากขึ้นในการฟื้นตัวในช่วงสี่สัปดาห์ที่ 9.3%, 13.1% และ 14.4% ตามลำดับ และหลังสิบสองสัปดาห์โดย 12.0% 21.3% และ 20.0% ตามลำดับ

บทสรุปผลการศึกษาพบว่าความผิดปกติของการนอนที่มีอยู่แล้วและระยะเวลาการนอนที่ไม่ดีนั้นเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่ตามมาของอาการ COVID-19 ในระยะยาวหลังการติดเชื้อ นักวิจัยเชื่อว่าการศึกษานี้อาจมีการแตกแขนงออกไปในวงกว้าง เมื่อพิจารณาถึงการแพร่ระบาดของโรคนอนไม่หลับในวัฒนธรรมโลกปัจจุบัน อุบัติการณ์สูงของโรคนอนไม่หลับ และอาการนอนไม่หลับเป็นครั้งคราว จำเป็นต้องมีการวิจัยในอนาคตเพื่อประเมินว่าการแทรกแซงที่มุ่งเน้นการปรับปรุงคุณภาพการนอนหลับและปริมาณสามารถปรับปรุงผลกระทบระยะยาวของ COVID-19 ได้หรือไม่