ผู้ผลิตแตงโมบางรายชอบตัดแต่งกิ่งแตงโมของตน ในขณะที่บางรายอ้างว่าการตัดแต่งกิ่งทำให้การพัฒนาและการออกผลของพืชล่าช้า ผู้ที่ตัดแต่งกิ่งต้น ให้เอาเส้นเลือดส่วนปลายส่วนใหญ่ออกก่อน ในช่วงแรกของการพัฒนา เมื่อต้นมีเพียง 3-4 เส้นเท่านั้น ด้วยวิธีนี้พวกมันบังคับให้พืชพัฒนาต่อไปผ่านทางหลอดเลือดดำหลัก พวกเขากำจัดใบไม้ส่วนเกินที่ขัดขวางการเติมอากาศที่เหมาะสมตลอดช่วงการเจริญเติบโตทั้งหมด ดังนั้นพวกมันจึงปกป้องพืชจากการติดเชื้อที่ชอบความชื้น เช่น โรคราแป้ง จากข้อมูลขององค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ (FAO) ความต้องการน้ำทั้งหมดของ แตงโม ในช่วงระยะเวลาการปลูกทั้งหมดมีตั้งแต่ 400 ถึง 600 มม. แน่นอน ความต้องการน้ำอาจแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงภายใต้สภาพอากาศและสภาพดินที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น ดินเหนียวหนักมักต้องการการชลประทานน้อยกว่าดินทราย นอกจากนี้ ความชื้นในบรรยากาศสูงหรือวันที่ฝนตกอาจไม่ต้องการการชลประทานเลย ในทางกลับกัน วันที่อากาศแห้งและมีอุณหภูมิสูงมากอาจต้องให้น้ำ 1 ครั้งต่อวัน ผู้ผลิตหลายรายในประเทศแถบเมดิเตอร์เรเนียน เช่น กรีซ ชอบที่จะทดน้ำแตงโม 20 นาทีต่อวันในช่วงแรก ในช่วงระยะตั้งตัวของผลไม้ และเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นเพียงพอ (>35 o C) จะมีการให้น้ำเพิ่มขึ้นเนื่องจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นของพืชในระยะเหล่านี้ ในที่สุดพวกมันลดการให้น้ำลงอย่างมาก และเกือบจะหยุดการให้น้ำในช่วงสุดท้ายของการเจริญเติบโต น้ำส่วนเกินในขั้นตอนเหล่านี้จะทำให้ผลไม้แตก ในบางรัฐของสหรัฐอเมริกา ผู้ผลิตแตงโมเชิงพาณิชย์ให้น้ำโดยเฉลี่ย 25 ​​มม. ต่อสัปดาห์ ผู้ผลิตหลายรายชอบที่จะทดน้ำแตงโมในตอนเช้าในช่วงแรกและในช่วงค่ำเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น